Serzeniş olurdu bugünlerinde alacalı mevsimin. İstiharelerde bulduğum sevinçlerim, kelepçe şakırtısıyla parçalanırdı bu yüzden. Günyüzü parçalanırdı. İlk hayalim sıradurdu gözlerimde. Yumdum gözlerimi. Gözkapaklarımı serdim gözlerimin üzerine, ilk hayalim firar etmesin diye. Nasır tutan yanlarımın ezgisi neydi dedim kendi kendime. İki hece düştü aklıma. Dikenler, çalılar, bataklıklar içinden boy veren bir şeylerdi aklıma düşenler. Saçlarımda çöl rüzgârı, aklımda dirence dair cümleler, ses verdim sulara. Sular çağladı. Sular beni hayata bağladı. Sular beni dile getirdi. Umut dedim, ruhuma. Coşkusuna yoldaş arayan duygularıma ancak bu iki hece su verebilirdi. İnandım umuda, düştüm yollara. Dağ gibi, ateş gibi, inanç gibi tüm yollara…
Geceye değer ellerim…Bir kuru postalın mahkûmiyetinin bitişi gibi, bağlarım çözülür şafak vakti. Bu yüzden sabah erken doğar gönlümde. Bülbüller erken söyler şarkılarını kirpiklerimde. Her bir siyahlığı isyandan çevirircesine, her bir küfrü ağaçlara gömercesine ve her bir nefreti silercesine, incelikler hâkim olur yamaçlarıma. Bir tayfın binbir kırığı coşturuyor bu gece gümüşi ruhumu. Oysa gece acımasız olur bu demlerde. Tırnaklarını geçirir kılıç kesiği sırtıma. Ama bir savaşçı misali, umut çıkar karşısına gecenin. Bu yüzden karanlıkta gök çarpıntılarıyla başlar dolunayın köpürmesi. Yerinde duramaz o an aşk, fışkırır ciğerlerimden. İbrişimden bir fecir, dipçiklenmiş serazatımı gülümsetir. Ne gelen, ne giden derman olur ruha. O bilir ki, kuvvet inançtadır. O bilir ki, kuvvet temeldedir. Kuvvet kendindedir. Nefes, umuttadır… Ciğerlerimde sedalı heceler, adımladığım huzurlu geceler hayallerimi aksettirir günyüzüne. Ve sonsuz bir ağrıyı dindirir yüzüme dokunan hecelerin yakısı. Ve bir âlemi güldürür o güzel gecelerin takısı.
Serzenişler biter. Kavimler karışır, renkler büyür, güneş uzar, bela susar. O iki hece hava olur solunur, şiir olur yazılır, kitap olur okunur. Kelepçeler, bukağılar iğdiş olur. Günyüzü, yüze açılır. Günyüzü, güne açılır. Günyüzü arş olur. İstihareler beni bekler. İstiharelere yatmalarım hep bundandır. Ben, zihnimde iki hece, uzanırım istiharelere. Günyüzü birleşir. Alacalı mevsim utanır. Umut kalp arar; aradığını bulur.
Cüneyt GÜNDOĞDU