Ay doğuyordu ve ben ağlıyordum
Kıvrıla büküle yürüyen bir sokağın sonunda
Lambasız bir köşe başında
Kaderimin parmaklıklarını sayıyordum, yetmeyen parmaklarımla.
Bilir misin seni sevmek nedir?
Bilir misin her çalan telefona sen diye koşmanın o zavallı telaşını
Ve bilir misin, umutlarının tam ortadan kırılmasının hicranını?
Ay doğuyordu ve ben ağlıyordum.
Sen o gece de yoktun
Aslında her gece yoktun
Seni düşündüğüm her an, bir gün
Her gün, bir ömre dönüyordu
Ve sen, kadeh kırmak için geceye hazırlanırken
Kokular sürünüp, sahtekârlıklar boyanırken
Ay batıyordu ve ben ağlıyordum.
Cüneyt GÜNDOĞDU